Internationale talen

Met internationale talen worden hier niet de huidige nationale talen bedoeld.

Voor de internationale dialoog hebben wij niet één bepaalde taal, maar vele talen, alhoewel de internationale samenwerking steeds belangrijker wordt.

Wat is de oplossing?

Wij EU-burgers, leden van de VN en andere bewoners van deze planeet moeten het eens worden over een taal die zowel door regeringen als door gewone mensen gebruikt kan worden. We moeten het eens worden over een taal die niet tot een natie behoort, die niet de moedertaal is van een volk. Bovendien moet de taal makkelijk te leren zijn. Zo’n taal bestaat. Ze heet Esperanto.

De keuze van Esperanto als internationale taal van deze wereld biedt enorme voordelen voor alle mensen, voor Chinezen, Russen, Amerikanen, Nigerianen en alle anderen, want een wereld waarin mensen van alle volkeren zich makkelijk kunnen uitdrukken in dezelfde taal is een veiligere en meer vreedzame wereld. Daar heeft iedereen baat bij, zowel proletariërs als kapitalisten, zowel isolationisten als diegenen die geen grenzen willen erkennen.

Staatsman spreekt zonder tolk

Met zo’n taal zouden alle staatsmannen van de wereld met elkaar kunnen praten zonder tolken en al snel een hogere mate van wederzijds begrip bereiken, want als men een tolk gebruikt gaat veel van het persoonlijke contact verloren. Dat weet ik uit een ruime ervaring.

U brengt hier misschien tegenin dat de wereld al een internationale taal heeft namelijk Engels (Frans, Spaans etc, kies zelf). Dan zou ik u willen vragen een rondreis door Europa te maken. U zult zich niet goed kunnen redden met enkel uw kennis van het Engels (Frans, Spaans). Velen zullen u helemaal niet verstaan, terwijl anderen, ondanks jaren studie, geen zinnig gesprek met u zullen kunnen voeren.

Als alle landen het erover eens raken om Engels als internationale taal te kiezen, dan zou dat in werkelijkheid de communicatie tussen gewone mensen over de landsgrenzen heen verhinderen, met isolationisme tot gevolg.

Hildegard

Abdis Hildegard van Bingen ontwikkelde in de twaalfde eeuw een nieuwe taal, Lingua Ignota. Hierna zijn honderden verschillende ideeën voor internationale talen geopperd zoals volapük, ido, novial, occidental, ling, esperanto en interlingua. Een deel heeft een aantal aanhangers gekregen, maar is na een tijdje meestal een stille dood gestorven. Geen enkele taal was zo makkelijk te leren als Esperanto of had in de verste verte niet dezelfde internationale spreiding en succes bereikt of had blijk gegeven van een zo grote intrinsieke levenskracht.

Esperanto is niet de taal van een natie, maar van alle mensen. Esperanto is niet bedoeld om een landstaal te vervangen of verdringen, integendeel, het moet dienen als talige brug als mensen niet dezelfde taal spreken.

Over twee jaar kunnen we allemaal met elkaar spreken

Als iedereen in Europa nu zou beginnen met Esperanto dan zou iedereen makkelijk kunnen praten met elkaar over twee jaar.

Geen enkele goed geïnformeerde ware vriend van internationaal wederzijds begrip en samenwerking kan ertegen zijn dat Esperanto de officiële gemeenschappelijke taal wordt van de EU. Als dat zover is, zal het ook de zevende officiële taal worden van de VN. Als dat eenmaal gebeurd is, zal Esperanto na hoogst een tiental jaar, omdat het zo makkelijk te leren is, de dominerende taal worden binnen de VN. Als dit dan zover is, zal men het er vlug over eens zijn dat het voldoende is om één werktaal te hebben, Esperanto. Deels omdat het makkelijk te leren is en deels omdat het geen nationale belasting meedraagt.

De politie

International Police Association, de grootste onafhankelijke politieorganisatie ter wereld, heeft in zijn embleem de woorden Servo per Amikeco, wat Esperanto is en ongeveer Dienend door vriendschap betekent. Dit is een internationale organisatie met leden uit de hele wereld. Welke taal vind jij dat ze in de plaats hadden moeten gebruiken in hun embleem? Jij moet het antwoord geven.


© Hans Malv, 2004