Η Ευρώπη διευρύνεται, τι σημαίνει αυτό;

Τον Μάϊο 2004, αυξάνονται οι χώρες/μέλη της ΕΕ από 15 σε 25. Τότε εντάσσονται οι χώρες: Ουγγαρία, Σλοβακία, Σλοβενία, Πολωνία, Τσεχία, Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Μάλτα και Κύπρος. Το σύνολο των γλωσσών αυξάνεται από 11 σε 20 (Οι νέες γλώσσες που θα προστεθούν είναι μαλτέζικα, ουγγρικά, σλοβάκικα, σλοβένικα, πολωνικά, τσέχικα, εσθονικά, λεττικά και λιθουανικά.) και το σύνολο των πολιτών θα ανέλθει σε 455 εκατομμύρια. Τότε θα απαιτηθούν 380 διαφορετικών κατηγοριών διερμηνείς σε κάθε συνεδρίαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, διότι ο κάθε διερμηνέας μεταφράζει από μία γλώσσα σε κάποια άλλη, συνήθως στη μητρική του. Το πρωτόκολλο και τα κείμενα, εκτός μερικών εξαιρέσεων, θα μεταφραστούν σε όλες τις γλώσσες των κρατών/μελών. Μερικά χρόνια αργότερα, θα ενταχθούν στην ΕΕ η Ρουμανία και η Βουλγαρία και θα αυξηθούν οι κάτοικοι κατά 31 εκατομμύρια. Το σύνολο των γλωσσών θα αυξηθεί, τότε, στις 22 και το σύνολο των συνδυασμών των διερμηνέων σε 462. (Το σύνολο των συνδυασμών των διερμηνέων, εξάγεται από τον μαθηματικό τύπο: Ν(Ν-1), όπου το Ν είναι το σύνολο των γλωσσών.) Πιθανώς να ενταχθεί και η Τουρκία μαζί με τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία και τότε θα έχει η ΕΕ 550 εκατομμύρια πολίτες. Μεταξύ των χωρών που αναμένεται να ενταθούν στην ΕΕ σε καμιά δεκαριά χρόνια, μπορούν ν’ αναφερθούν η Γιουγκοσλαβία (Σερβία-Μοντενέγρο), Κροατία, Βοσνία, Μακεδονία και Αλβανία, πράγμα που σημαίνει ακόμα πέντε νέες γλώσσες (σέρβικη, κροάτικη, βοσνιακή, μακεδονική και αλβανική) με σύνολο χωρών/μελών τις 33 με 575 εκατομμύρια πολίτες. Δεν πρέπει μία τέτοια αυτοκρατορία να έχει μία κοινή γλώσσα επικοινωνίας μεταξύ των χωρών και μία γλώσσα εργασίας για όλη την ΕΕ; Αυτονόητο! Αυτονόητο! Φυσικά! Ποιος μπορεί να το αμφισβητήσει;