Γιατί δεν αρέσει σε όλους να γίνει η εσπεράντο η μοναδική γλώ σσα εργασίας της ΕΕ και του ΟΗΕ;

”Το 1/5 του πληθυσμού είναι πάντα εναντίον σε όλα.” – Robert Kennendy

Πολλοί πολιτικοί της ΕΕ είναι ενάντιοι στην εσπεράντο. Νομίζω ότι εκλαμβάνουν τη γλώσσα ως απειλή στη δική τους καλοπληρωμένη ύπαρξη ως πολιτικοί της ΕΕ. Μία απόφαση που θα οδηγούσε στην χρήση της εσπεράντο ως γλώσσας εργασίας της ΕΕ, θα είχε σαν συνέπεια γι’ αυτούς την εκμάθηση της γλώσσας, πράγμα για το οποίο δεν διαθέτουν χρόνο και δεν έχουν καμία διάθεση. Αν δεν μάθουν τη γλώσσα, αντιμετωπίζουν το κίνδυνο αντικατάστασής τους από άλλους συμπατριώτες τους. Γι’ αυτό το λόγο, δεν πιστεύω ότι η πρόταση για την εσπεράντο θα συγκεντρώσει ποτέ την πλεοψηφία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η πρόταση πρέπει να προωθηθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στο Συμβούλιο Υπουργών ή ομόφωνα ή ως απαίτηση από τους περισσότερα κράτη/μέλη και από αυτά υπό ένταξη.

Μία άλλη ομάδα που είναι ενάντια στην εσπεράντο, είναι ένα μέρος διερμηνέων, μεταφραστών, δασκάλων ξένων γλωσσών και άλλους που έχουν επενδύσει πολλά χρόνια από τη ζωή τους για να μάθουν τόσο καλά κάποια γλώσσα ώστε να μπορούν να συντηρούνται από αυτήν. Πολλοί γλωσσομαθείς (μακράν όμως του συνόλου) βλέπουν την εσπεράντο ως απειλή. Μία απειλή που οδηγεί στην ανεργία και την ισχυρή οικονομική επιδείνωση. Θα ήθελα εδώ να τονίσω ότι για ανθρώπους με καλές γλωσσικές γνώσεις, είναι πολύ εύκολο να μάθουν εσπεράντο και η ανάγκη δασκάλων της εσπεράντο θα είναι πάρα πολύ μεγάλη. Στο διάστημα της πολύχρονης μετάβασης που απαιτείται, θα χρειαστούν διερμηνείς και μεταφραστές στην εσπεράντο. Εξ άλλου, πάντα θα υπάρχει ανάγκη δασκάλων ξένων γλωσσών και μεταφραστών.

Πολλοί δάσκαλοι και άλλοι που δουλεύουν με γλώσσες είναι ενθουσιασμένοι με την εσπεράντο.

Ξέρουν καλύτερα οι ειδικοί;

Ομως, αυτοί που δουλεύουν ως μεταφραστές, διερμηνείς και δάσκαλοι γλωσσών, είναι οι ειδικοί στις γλώσσες. Δεν πρέπει ν’ ακούσουμε τι έχουν να πουν; Δεν μπορούν αυτοί, καλύτερα από άλλους, να δουν τα μειονεκτήματα από τη χρήση της εσπεράντο ως παγκόσμιας γλώσσας στον ΟΗΕ και την ΕΕ;

Οι αριθμοί είναι διεθνείς

Θα μπορούσε να νομίσει κάποιος ότι έτσι είναι, αλλά η εμπειρία έχει δείξει πως οι ειδικοί, συνήθως, είναι οι πιο σκληροί πολέμιοι των αλλαγών που αφορά τους ίδιους. Τα παραδείγματα είναι άπειρα. Ενα παράδειγμα είναι 0, 1, 2, 3, 4… η μοντέρνα μετρική αριθμών, δηλαδή η δεκαδική μέτρηση, που γεννήθηκε στις Ινδίες πριν από 1.700 χρόνια. Οταν αυτό το μετρικό σύστημα, μέσω των Αράβων, έφτασε στη μεσαιωνική Ευρώπη, ποια ήταν τότε η αντίδραση; Αποδέχτηκαν με χαρά οι τότε μαθηματικοί την καινοτομία; Οχι, ασφαλώς και δεν το έκαναν. Οταν στην Ευρώπη της εποχής εκείνης χρειάζονταν να γίνουν μετρήσεις, έκαναν χρήση πολύπλοκων μεθόδων με τον μετρικό κανόνα και ήταν απαραίτητη η πανεπιστημιακή μόρφωση για τη γνώση της πράξης του πολλαπλασιασμού. Η αντίδραση εναντίον του νέου συστήματος μέτρησης ήταν συμπαγής για πολλά χρόνια διότι η τέχνη της μετρικής ήταν αποκλειστικό προνόμιο μίας ελίτ και μόνο η σκέψη ότι η ευγενής αυτή τέχνη θα γινόταν προσιτή και στον πολύ κόσμο, θεωρούνταν ως κάτι πολύ απειλιτικό. Είναι γνωστό σε όλους ποιοι κέρδισαν. Αυτή η νίκη δεν ήταν μόνο μία νίκη για τα μαθηματικά, αλλά επίσης, στην προέκτασή της και για τη δημοκρατία και την ισοτιμία. Ως τώρα, αποτελούν οι αριθμοί τη μοναδική διεθνή γλώσσα που έχουμε. Διάβασε περισσότερο γι’ αυτό στο βιβλίο του George Ifrahs, The Universal History of Numbers: From Prehistory to the Invetion of the Computer.

Ανάμεσα στους εσπεραντίστες, είναι ελάχιστοι αυτοί που είναι ενάντιοι στην εσπεράντο ως κοινή γλώσσα εργασίας της ΕΕ και του ΟΗΕ. Θέλουν να είναι η εσπεράντο η μυστική γλώσσα μίας μικρής επιλεγμένης ομάδας;

Φόβος για κάθε καινούργιο

Μετά έχουμε και αυτούς που φοβούνται κάθε τι καινούργιο και ξένο. Αλλά είμαι βέβαιος ότι θα υιοθετήσουν την εσπεράντο μόλις διαπιστώσουν τα πλεονεκτήματά της. Διότι η εσπεράντο θα είναι το μέσο προφύλαξης όλων των γλωσσών, ακόμα και της αγγλικής. Είναι εύκολο να διαφυλάξεις τη γλώσσα και τον πολιτισμό σου, αλλά αυτό δεν εμποδίζει να κατανοήσεις ότι και άλλοι θέλουν να διαφυλάξουν τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους. Εχουμε όλοι μας μία ιστορία που θέλουμε να φροντίσουμε και να τιμήσουμε.

Πολλοί αισθάνονται σίγουροι στη δική τους γωνιά στον κόσμο, ασφαλείς πίσω από τα γλωσσικά φράγματα. Ισως να φοβούνται ότι η χώρα τους θα κατακλυστεί από φυγάδες και μετανάστες. Αυτά όμως είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Είτε επιλέγουμε την εσπεράντο είτε όχι, η πολιτική κάποιας χώρας σε θέματα προσφύγων και μετανάστευσης, καθορίζεται από αυτούς που έχουν δύναμη στη χώρα και όχι από τους πρόσφυγες και τους μετανάστες. Σ’ εναν κόσμο όπου πολλοί θα μιλούν την εσπεράντο, πολλές από τις αιτίες που δημιουργούν τέτοια προβλήματα θα μειωθούν ή εξαλειφθούν.

Η ανταλλαγή ιδεών είναι πλεονέκτημα

Οι επιχειρήσεις εξαγωγών του αγγλόφωνου κόσμου βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση χάρη στη δεσπόζουσα θέση των αγγλικών. Πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις θα εναντιωθούν στην εσπεράντο. Αυτό, όμως, είναι ανόητο και ιδιαίτερα κοντοπρόθεσμο διότι στη μακρά πορεία η εσπεράντο θα αποδειχτεί πλεονέκτημα για το παγκόσμιο εμπόριο και την ανταλλαγή ιδεών μεταξύ των χωρών. Ολοι θα επωφεληθούν, πλούσιοι και φτωχοί. Η παγκόσμια οικονομία δεν είναι τούρτα που όταν κάποιοι παίρνουν μεγάλα κομμάτια, μένει λιγότερη για τους υπόλοιπους. Ολοι μπορούν να πάρουν μεγαλύτερα κομμάτια.

Στις χώρες με ολοκληρωτικά καθεστώτα θα καταπολεμηθεί η εσπεράντο. Μάταια όμως, διότι με μία εύκολη στην εκμάθησή της κοινή παγκόσμια γλώσσα, θα είναι πολύ πιο δύσκολο τα καθεστώτα αυτά να παραπλανήσουν τον κόσμο, όπως μπορούν να κάνουν τώρα με την προστασία που τους παρέχουν τα γλωσσικά φράγματα. Μέσω της νέας παγκόσμιας γλώσσας, οι ιδέες για το σεβασμό και του μικρού ανθρώπου, την ελεύθερη έκφραση, τη δημοκρατία, τα αυτονόητα δικαιώματα των γυναικών, την οικονομική ελευθερία, την καταλυτική διαφθορά και το περιεχόμενο της Διακήρυξης των Ηνωμένων Εθνών για τις ελευθερίες του ανθρώπου, θα εξαπλωθούν σε όλον τον κόσμο και με την πάροδο του χρόνου θα οδηγήσουν σ’ έναν πιο ασφαλή κόσμο, έναν κόσμο με λιγότερες ταλαιπωρίες και βάσανα. Μέσω της εσπεράντο θα μπορέσουν όλοι να επωφεληθούν από τις διεθνείς γνώσεις και να λάβουν μέρος στο παγκόσμιο γίγνεσθαι για την πολιτική και την οικονομία. Οσο πιο καλά πληροφορημένος είναι κάποιος, τόσο πιο δύσκολα μπορεί να εξελιχθεί σε φανατικό. Καμία κυβέρνηση δεν θα μπορέσει να εμποδίσει μερικούς διψασμένους για γνώση πολίτες, με δικά τους μέσα να μάθουν εσπεράντο, ίσως μέσω ραδιοφονικών εκπομπών από άλλες χώρες ή από παράνομα εισαχθέντα βιβλία, γιατί τόσο εύκολη είναι η εκμάθηση της εσπεράντο. Οι γλωσσικές γνώσεις ανοίγουν το δρόμο για τη δημοκρατία.

Γιατί απαγόρευσαν το 1937 ο Στάλιν και ο Χίτλερ την εσπεράντο; Φοβήθηκαν;

Στην ιστορία της ανθρωπότητας, ποτέ μία δημοκρατία δεν έκανε πόλεμο εναντίον μίας άλλης δημοκρατίας. (Οι απόστολοι της έχθρας –μίσους- και της δικτατορίας, αυτοί που αποφεύγουν την ελεύθερη έκφραση, αυτοί που θέλουν τον κόσμο να αποδεχθεί χωρίς κριτική τα κηρύγματά τους, αυτοί είναι εναντίον της εσπεράντο)

Ενας δοσμένος και επικίνδυνος εχθρός της εσπεράντο είναι τα διεθνή συνδικάτα του εγκλήματος. (Βλ. παραπάνω: Γλώσσα ένα μέο ασφάλειας)

Interlingua

Μερικοί αντιπαλεύουν την εσπεράντο διότι θεωρούν ότι υπάρχει μία καλύτερη διεθνής γλώσσα. Μερικοί προτιμούν την interlingua, άλλοι την volapük, άλλοι την ido, άλλοι την novial, άλλοι την occidental, άλλοι την Ling και άλλοι πάλι την λατινική, για να μην πούμε και γι’ αυτούς που θεωρούν ότι μόνον η αγγλική, η γερμανική, η γαλλική ή η ισπανική θεωρείται η καταλληλότερη γλώσσα.

Φυσικά πρέπει οι υπεύθυνοι της ΕΕ να εξετάσουν όλες τις εναλλακτικές λύσεις.