Γλώσσα, ένα μέσο ασφάλειας
Η γλώσσα είναι δύσκολη
Στις 31 Ιουλίου 2003 δημοσιεύτηκε μία έκθεση του OECD (=Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) στην οποία αναφερόταν ότι οι χώρες της ΕΕ, πρέπει να επιδιώξουν ριζικές δομικές αλλαγές για να στηρίξουν μία οικονομική ανάκαμψη. Βάσει τη Διάσκεψης της Λισαβόνας, η ΕΕ θα είναι παγκοσμίως η πιο δυναμική και ανταγωνιστική δύναμη το 2010. Ο ΟΟΣΑ προειδοποίησε ότι η φιλοδοξία αυτή απαιτεί πολύ ριζοσπαστικότερα μέτρα από αυτά που είχαν παρθεί ως τώρα. Το δικό μου σχόλιο είναι ότι μία ριζοσπαστική ενέργεια είναι η καθιέρωση μίας κοινής γλώσσας. Μόνο τότε θα είχε η ΕΕ τις προϋποθέσεις να καταστεί μία δυνατή ολοκληρωμένη μονάδα. Τότε οι γλωσσικοί φραγμοί μεταξύ των Ελλήνων, Σουηδών και Αγγλων τεχνικών και διευθυντών θα εξαλείφονταν. Αν και αυτό θα απαιτούσε μερικές δεκαετίες ώσπου τα όργανα της ΕΕ να έχουν αποκτήσει μία κοινή γλώσσα, θα γινόταν πολύ πιο γρήγορα στις επιχειρηματικές δραστηριότητες διότι αυτές έχουν δυνατά οικονομικά κίνητρα. Η κοινή γλώσσα σε μία οικονομική ενότητα είναι πολύ πιο σημαντική από ένα κοινό νόμισμα και ας είναι κι αυτό σημαντικό. Αγαπητέ πολιτικέ, έχεις ευθύνη για την οικονομία όλων μας. Άδραξε την ευκαιρία.
Ο H G Wells είπε ότι η ιστορία του ανθρώπου γίνεται ολοένα και περισσότερο ένας αγώνας μεταξύ της εκπαίδευσης και της καταστροφής.
Οι ΗΠΑ, μία ομοσπονδία 50 κρατών, έχουν παγκοσμίως την πρωτοκαθεδρία στη βιομηχανία. Αυτό που έχει συμβάλλει δυναμικά είναι ότι όλες οι 50 χώρες μιλούν την ίδια γλώσσα και ακόμη ότι αυτή η γλώσσα δεσπόζει παγκοσμίως όσον αφορά τις διεθνείς πολιτικές σχέσεις, τις επιχειρηματικές δραστηριότητες, την τεχνολογία και την έρευνα.
Ενας Αμερικάνος δεν χρειάζεται να αφιερώσει πολλά χρόνια από τη νεότητά του για να μάθει ξένες γλώσσες, έστω και αν θέλει να γίνει ερευνητής ή τεχνικός. Γιατί να το κάνει αυτό; Πρέπει όμως να το κάνει κάποιος άλλος που δεν έχει ως μητρική γλώσσα την αγγλική. Αυτό φυσικά συνεπάγεται μία μεγάλη αναπηρία σε σύγκριση με τους αγγλόφωνους οι οποίοι δεν χρειάζεται να ”χαραμίσουν χρόνο” σε σπουδές ξένων γλωσσών. Ετσι κι αλλιώς, οι μη αγγλόφωνοι δεν θα τα καταλάβουν όλα όταν ως εξασκούμενοι επαγγελματίες διαβάζουν ειδικά συγγράμματα ή συμμετέχουν σε διεθνή συνέδρια και η γλώσσα που χρησιμοποιείται είναι η αγγλική.
Η γλωσσική αναπηρία, όσα χρόνια και αν υποχρεώσουμε τη νεολαία μας να διαβάσει ξένες γλώσσες, όχι μόνο θα υφίσταται αλλά και θα αυξάνει. Και αυτό διότι συντελείται μία επιταχυνόμενη τεχνολογική εξέλιξη σε έναν ολοένα και πιο πολύπλοκο κόσμο. Πολλά από τα χρόνια που η νεολαία μας αναγκάζεται να διαβάσει ξένες γλώσσες, θα μπορούσε να τα αφιερώσει σε π.χ. επαγγελματική εκπαίδευση, ιστορία, λογοτεχνία, μαθηματικά ή επαγγελματικό προσανατολισμό. Για τις επερχόμενες γενιές οι γνώσεις σε ξένες γλώσσες θα είναι ακόμα πιο σημαντικές. Αλλά και αυτές οι γενιές θα έχουν το ίδιο περιορισμένα μυαλά, όπως έχουμε και εμείς. Πώς θα αντιμετωπίσουν τις απαιτήσεις για αυξημένες γλωσσικές γνώσεις; Αν οι πολιτικοί μας το θέλουν πράγματικά, μπορεί να λυθεί το πρόβλημα με εξαίσιο τρόπο. Υπάρχει μία διεθνής γλώσσα που είναι εύκολη στην εκμάθησή της. Αν οι πολιτικοί της ΕΕ την καθιστούσαν ως κοινή γλώσσα εργασίας, τότε αυτή θα μπορούσε σε σύντομο χρονικό διάστημα να γίνει η κοινή γλώσσα για τη διεθνή επικοινωνία και επιστήμες.
Η πιθανότερη σημαντική εξήγηση για τις διαφορές στην οικονομική ανάπτυξη μεταξύ των διαφόρων χωρών με παρόμοια πολιτικά συστήματα, είναι ο βαθμός γνώσεων, δηλαδή η εκπαίδευσή τους. Αυτό σημαίνει ότι οι νέοι κάποιας χώρας, πρέπει να χρησιμοποιήσουν συνολικά δύο χρόνια από τις σπουδές τους για να μάθουν αγγλικά πριν ν’ αρχίσουν να δουλεύουν. Σε αντίθεση τώρα με τους αγγλόφωνους νέους των οποίων οι χώρες θα έχουν πολύ καλύτερη οικονομική εξέλιξη.
Υπάρχουν φυσικά και άλλοι παράγοντες που είναι σημαντικοί για την οικονομική ανάπτυξη οπως π.χ. η μη ύπαρξη διαφθοράς, μία καλή υποδομή, σταθεροί κανόνες αγοράς, ένα υψηλό επίπεδο επενδύσεων και συνετή διακύμανση τιμών σε σχέση με τις ανταγωνιστικές χώρες.
Είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε, πρέπει να παραδεχτούμε πως δεν υπάρχουν πια καθαρά εθνικές οικονομίες και ότι οδηγούμαστε ολοένα και περισσότερο προς μία παγκόσμια οικονομία. Οι εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των χωρών απαιτούν επικοινωνία μεταξύ αγοραστή και πωλητή και κατ’ ακολουθία, απαιτείται μία γλώσσα που και οι δύο συναλλασσόμενοι κατέχουν τόσο καλά ώστε να μην προκύψουν παρερμηνείες. Πόσες εμπορικές συναλλαγές δεν κατέληξαν πουθενά μεταξύ π.χ. Σουηδών που μιλούν κακά αγγλικά και Ιαπώνων που μιλούν το ίδιο κακά αγγλικά; Βάσει της διεθνούς Εταιρείας Νομικών Υποθέσεων Baker McKenzie -που έχουν γραφεία σε 35 διαφορετικές χώρες- πιθανώς, η παρερμηνεία είναι η μεγαλύτερη αιτία που διεθνείς εμπορικές συναλλαγές κατέληξαν σε αποτυχία.
Η γλωσσική σύγχυση εμποδίζει το εμπόριο μεταξύ των χωρών και οι μεταφράσεις κοστίζουν τεράστια ποσά. Σε παγκόσμιο επίπεδο κοστίζει η γλωσσική σύγχυση καθημερινά δισεκατομμύρια ευρώ. Δεν θέλεις να αλλάξει αυτή η κατάσταση; Εγώ το θέλω.
Οι φτωχές χώρες δεν θα χρειάζεται να κάνουν κακές εμπορικές συναλλαγές επειδή έχουν γλωσσικές ελλείψεις.
Αν οι νέοι όλου του κόσμου μάθουν εσπεράντο αντί να διαβάζουν για πολλά χρόνια μία γλώσσα που οι περισσότεροι από αυτούς δεν θα την μάθουν ποτέ, θα έχουν τα χρονικά περιθώρια να μάθουν άλλα πράγματα, σημαντικότερα για τη οικονομία των χωρών τους και για την επαγγελματική τους αποκατάσταση. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την αύξηση του μορφωτικού επιπέδου και του επιπέδου διαβίωσης της χώρας. Ακόμα, θα υπάρχει διαθέσιμος χρόνος για να σπουδάσουν τη δική τους γλώσσα και ιστορία.
Από σχετικές έρευνες που έχουν γίνει, έχει διαπιστωθεί ότι οι εμπορικές συναλλαγές και επενδύσεις, είναι υψηλές μεταξύ χωρών που έχουν την ίδια γλώσσα. Βέβαια η εσπεράντο δεν θα αντικαταστήσει τη γλώσσα κάποιας χώρας, το αντίθετο, ένας από τους στόχους με την εσπεράντο είναι ότι θα συμβάλλει στη διατήρηση των διαφόρων γλωσσών, αλλά, σε μία μελλοντική ΕΕ ή ένα μελλοντικό κόσμο όπου όλοι ή οι περισσότεροι κατέχουν δύο γλώσσες, τη μητρική τους και την εσπεράντο, δεν θα υφίστανται πια γλωσσικά φράγματα. Αυτό, χωρίς αμφιβολία, θα ευνοήσει τις εμπορικές συναλλαγές, τις επενδύσεις και την ευημερία.
Αν όλοι οι λαοί του κόσμου μπορούσαν να επικοινωνήσουν ελεύθερα μεταξύ τους, θα προετοιμαζόταν το έδαφος για ανταλλαγή ιδεών και σκέψεων και για διεθνή αλληλεγγύη. Κάτι που μόνο οι ανελεύθερες χώρες θα φοβόντουσαν. Φυσικά οι πολίτες αυτών των λαών δεν θα μπορούσαν να μάθουν την κοινή γλώσσα των ελεύθερων λαών, τουλάχιστον όχι τα πρώτα χρόνια, αλλά καμία χώρα δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς τη διεθνή επικοινωνία. Η εσπεράντο είναι τόσο εύκολη και οι άνθρωποι που διψούν για νέα πράγματα θα την μάθουν, είτε με έγκριση είτε χωρίς αυτήν.
Μία γενικότερη χρήση της εσπεράντο θα επιφέρει μία γρηγορότερη διάδοση των νέων γνώσεων και οι νέοι τεχνολογίες θα αφομοιωθούν γρηγορότερα. Αυτό προωθεί τις σπουδές και τη γνώση, αν δηλαδή μπορούν οι επιστήμονες και οι φοιτητές να αντλήσουν πληροφορίες από περισσότερες γλωσσικές πηγές, παρά μόνο από τη δική τους. Ενα μεγάλο μέρος των σημερινών επιστημόνων, κατέχουν μόνο τη μητρική τους γλώσσα, είτε αυτή είναι γαλλικά, αγγλικά, κινέζικα, ρώσικα ή γιαπωνέζικα.
Αν όλοι μας μπορούμε να επικοινωνήσουμε ελεύθερα μεταξύ μας με μία ουδέτερη παγκόσμια γλώσσα, τότε θα περνάμε καλύτερα. Αντιθέτως, δεν είναι καλά αν κάποια εθνική γλώσσα γίνει η μοναδική παγκόσμια γλώσσα, διότι θα έχουμε ένα γλωσσικό ιμπεριαλισμό που θα εξολοθρεύσει πολλές εθνικές γλώσσες και θα προξενήσει μία παγκόσμια πολιτιστική ισοπέδωση που με τη σειρά της θα πάρει τη μορφή εθνικών εκφράσεων δυσαρέσκειας και πολιτικής ανωμαλίας σε όλο τον κόσμο.
Αν η ΕΕ επιλέξει την εσπεράντο ως επίσημη γλώσσα, αυτό θα είναι πολύ σημαντικό πράγμα για τις φτωχές χώρες επειδή η νεολαία τους θα μπορέσει να μάθει την εσπεράντο γρηγορότερα και φθηνότερα από οποιαδήποτε άλλη γλώσσα. Στοιχείο που θα συμβάλλει θετικά στην παγκόσμια διάδοση των νέων τεχνολογιών που συντελούν στην ευημερία. Για να μπορέσει μία νέα τεχνολογία να κερδίσει έδαφος σε μία χώρα, δεν φθάνει να έχουν γνώση γι’ αυτήν μόνο μια χούφτα τεχνικών στη πρωτεύουσα.
Πολλοί μορφωμένοι Αφρικάνοι στηρίζουν την εσπεράντο και εννοούν ότι μόνον η εσπεράντο μπορεί να τους απελευθερώσει από των παλιών αποικιοκρατών τη γλωσσική κατάπιεση και να προετοιμάσει το έδαφος για ισότιμες σχέσεις με άλλες χώρες. Στην Αφρική μιλιούνται είκοσι φορές περισσότερες γλώσσες απ’ ότι στην Ευρώπη (περίπου 2.000 στην Αφρική και περίπου 100 στην Ευρώπη) παρ’ όλο που το σύνολο των κατοίκων είναι περίπου το ίδιο. Η εφαρμογή της εσπεράντο θα ήταν χειρονομία καλής θέλησης και αλληλεγγύης προς τις φωχές χώρες όλου του κόσμου. Οι φτωχές χώρες δεν έχουν τις οικονομικές δυνατότητες να προσφέρουν στα παιδιά πολύχρονη εκπαίδευση στην εκμάθηση της αγγλικής που, εξάλλου, δεν θα τους χρησιμεύσει σε τίποτα. Η εσπεράντο ως διεθνής γλώσσα θα απέφερε και περισσότερες διεθνείς επαφές ακόμα και μεταξύ των φτωχών χωρών. Με τη γλωσσική καταπίεση που έχουν υποστεί, δεν έχουν μπορέσει, π.χ. οι διάφορες αφρικανικές χώρες, να συμφωνήσουν για τη χρήση κάποιας κοινής γλώσσας στις μεταξύ τους επαφές.
Αν μπορέσουμε να συμφωνήσουμε για μία κοινή γλώσσα που είναι εύκολη στην εκμάθηση, αυτό θα αποβεί εξαιρετικά σημαντικό για τη δημόσια υγεία σε όλες τις χώρες του κόσμου. Και στη δική σου βέβαια.
Εξηγώ τι εννοώ.
Μία τέτοια γλώσσα θα προήγαγε την πληροφόρηση για την ύπαρξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και θα συνέβαλε στην εξάπλωσή τους σε όλες τις χώρες (βλ. παραπάνω). Οταν τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι σεβαστά σε κάποια κοινωνία, αυτό προάγει και το καθεστώς της δημόσιας υγείας. Δηλαδή, πρέπει να πληρούνται όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα για να υφίσταται ευεξία και καλή δημόσια υγεία. Το δικαίωμα της δημόσιας υγιεινής δεν μπορεί να εφαρμοστεί κατ’ επιλογήν.
Μία κοινή παγκόσμια γλώσσα θα ευνοήσει τη γρήγορη εξάπλωση των νέων ιατρικών επιτεύξεων σε όλες τις χώρες του κόσμου και επίσης, θα ευνοήσει και θα μειώσει το κόστος της εκπαίδευσης και μετεκπαίδευσης των γιατρών, νοσοκόμων και όλων των ενασχολουμένων με την ιατρική.
Μία κοινή παγκόσμια γλώσσα θα προήγαγε την οικονομική εξέλιξη όλων των χωρών. Η οικονομία και η κοινωνική εξέλιξη είναι καθοριστικά στοιχεία για τη δημόσια υγιεινή. Εδώ παρατηρείται το ακόλουθο: ένα προηγμένο πρόγραμμα υγιεινής και νοσοκομειακής περίθαλψης, προάγει την οικονομία της χώρας. Οταν βελτιώνεται η οικονομία της χώρας, παρέχονται οι δυνατότητες οικοδόμησης των θεμελιωδών δομών της χώρας, πράγμα που σημαίνει ότι αναπτύσσεται και προάγεται η υγιεινή των πολιτών και αυτό με τη σειρά του σημαίνει προαγωγή της οικονομίας κ ο κ.
Με θεμελιώδεις δομές της χώρας, εννοούνται λειτουργικά σχολεία, οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο, αεροδρόμια, λιμάνια, μονάδες ενέγειας, διανομή ηλεκτρικού ρεύματος, συστήματα παροχής ύδατος, δίκτυα αποχέτευσης, αποκομιδή και διάθεση απορριμμάτων, τηλεπικοινωνίες κ.λπ.
Γλώσσα, ένα μέσο ασφάλειας |
Περιεχόμενα | Η γλώσσα είναι δύσκολη |
© Hans Malv, 2004